SEVMEK BU KADAR KOLAY DEMEK !

İnsan sevgisinden ötürü cezalandırılmaz.

Yaşadığımız toplumda Sevgi, başlı başına zaten bir ceza olmuş durumda.
Bir şiir seversin. Kitabını alırsın. Yazarı sakıncalılar listesindedir. Arama sırasında kitap üstünüzde bulundu mu, vay halinize.

Sevdiğiniz şiirdir kelepçe takılan. Sevdiğimiz yazardır sorgu odasına alınan.
Ve siz, bu andan itibaren hem O Şiir, hem de O şair olmak zorundasınız.

Yargılamaya çalıştıkları şiiri de, şairi de yanınıza alarak; bütün sakıncalıları arkanıza alarak yargılayacaksınız o yargılayanları.

Şiir de, Şair de sana güç verendir. Bilgi verendir.
Ya taşımasını bileceksin Onurla
Ya da taşımayacaksın o şiir kitabını yanında.

Sevmek böyle zor iştir işte !

Ağacı, Çiçeği de böyle seversin.

Balkonunda belki bir fesleğen yetiştirirsin. Bahçen de bir fidan boy verir.
Arı konar, kuş konar. Alır tohumunu bilinmedik topraklara bırakır. Boy verir oralarda

.

Bu kadar da basittir Sevmek işte !

Fakat...

Kâr peşinde koşan bir iktidar var karşında.
Ve sen, bu iktidarın yaşadığı bir düzendesin.
Ağacı kesen, Ormanı yok edendir bu iktidar.

Kesilen o sevdiğin Ağaçtır.
Kesilen Sevmelerindir aslında.

Karşı durmadığın anda ne balkondaki fesleğen'ine sahip çıkarsın, ne de bahçendeki fidan'a.

Bu kadar zordur Sevmek işte !

Haydar Doğan

.