Ahmet Erhan: (1958- ....)

Bazı şairleri, daha bir tek şiirini okur okumaz sevesiniz. Ahmet Erhan da, yüreğimi tek şiirle kendine bağlayan bir şairdi. “Bugün De Ölmedim Anne”ydi o şiir.
Önce bu şiiri paylaşalım:

“Yüreğimi bir kalkan bilip sokaklara çıktım
Kahvelerde oturdum çocuklarla konuştum
Sıkıldım, dertlendim, sevgilimle buluştum
Bu gün de ölmedim anne.

Kapalıydı kapılar, perdeler örtük
Silah sesleri uzakta boğuk boğuk
Bir yüzüm ayrılığa, bir yüzüm hayata dönük
Bu gün de ölmedim anne.

Üstüme bir silah doğruldu sandım
Rüzgar, beline dolandığında bir dalın
Korktum, güldüm, kendime kızdım
Bu gün de ölmedim anne.

Bana böylesi garip duygular
Bilmem niye gelir, nereye gider?
Döndüm işte; acı, yüreğimden beynime sızar
Bu gün de ölmedim anne.”



***



Bu şiiri öbür şiirleri izledi. Sevdiğim Şairlerin sevdiğim şiirleri defterimde yer aldı Ahmet Erhan şiirleri.

Türkiye Yazarlar sendikasından aldığım iletide “Bugün De Ölmedim Anne” şairinin geri dönmemek üzere aramızdan ayrıldığını öğendim.

Yüreğimden vurulmuş gibi oldum.

Ne Ahmet Erhan beni görse tanırdı ne ben onu görsem… Ama aramızda bir akrabalık vardı: Şiir… Tanısam da tanımasam da severdim onu.

Bugün de ölmedin Ahmet Erhan. Özgeçmişinin başında Ahmet Erhan: (1958- ….) yazacaktır hep.

Işıklar içinde uyu sevgili şair!